Na de ‘redding’ van haar man en twee zoons ontvangt vrouw Bording een brief uit Vollenhove. De postbode leest het goede nieuws voor, want de wanhopige vrouw kan lezen noch schrijven. Terstond reist Marretje met enkele andere familieleden naar de andere kant van de Zuiderzee, waar ze nog net op tijd aankomen om de oudste zoon zijn laatste adem te zien uitblazen. Veertien dagen later bezwijkt ook vader Klaas aan de doorstane ontberingen. In Vollenhove gaat een comité aan de slag om weduwe Bording financieel te kunnen ondersteunen. Dankzij tal van publicaties in kranten stromen de donaties binnen. Het geld is hard nodig, want de jongste zoon Jacob moet een nieuwe boot kopen, nu vader Klaas als kostwinner is weggevallen. Een vetpot is het overigens nooit geweest in huize Bording: vader Klaas is zestien jaar eerder ook al tijdens een vliegende storm zijn boot kwijtgeraakt.
Het Vollenhovense steuncomité brengt over het rampzalige ijsavontuur van de Bordings een boekje uit: ‘Authentiek verhaal der wonderbare redding van Klaas Klaassen Bording en zijn beide zonen na een veertiendaagsch omzwerven op het drijvend ijs in de Zuiderzee’.
Op basis van dit geschrift zien in de loop der tijd diverse uitgaves het licht, waarvan de bekendste is ‘Veertien dagen op een ijsschots’ van Simon Abramsz, dat voor het eerst verschijnt in 1889.
